Robby Palmen, MA

After more than two decades of teaching and training teachers, Robby discovered his passion for writing in Sweden, his current home.
Before living in Sweden he lived in the Netherlands, Belgium and Germany. His encounters with people who crossed his path and his experiences of interpersonal relationships, choices and consequences flow beautifully from his pen in the short story collections "Max van Buuren", "Sam Verstraeten" and "Secretia van Lieshout".

In 2025, Robby wrote and published a book about emigration, "Emigreren, hoe doe je dat?"

Robby wrote all his books in his native language Dutch.

EMIGREREN
Hoe doe je dat?

Regelmatige verhuizingen binnen Zweden, de aankoop en verkoop van meerdere huizen in Duitsland, België en Zweden, de opstart van een eigen bedrijf in zowel België als Zweden en andere ervaringen verwoordt Robby Palmen nu in het boek 'Emigreren, hoe doe je dat?'. Dit met als doel om te helpen bij een eventuele emigratie. Door het delen van leuke anekdotes van henzelf als gezin en van anderen die op hun pad zijn gekomen en die de sprong in het diepe hebben gewaagd, is dit boek een absolute 'must-read' voor iedereen die nadenkt over emigreren om goed beslagen ten ijs aan hun avontuur te beginnen. Ook voor hen die al geëmigreerd zijn, is het lezen van deze anekdotes met zekerheid herkenbaar en soms humoristisch.

Max van Buuren

De verhalen in ‘Max van Buuren’ laten zien dat het leven bepaald wordt door een complex verband van keuzes die mensen maken in situaties waarin ze zich vrijwillig of gedwongen bevinden en daarmee laten de verhalen zien dat het leven vaak niet meer en niet minder is dan het maken van keuzes en dat we moeten leven met de gevolgen ervan.
 Alleen op het moment dat u tijdens het lezen van een verhaal in gedachten verzinkt, verrast bent of het volstrekt niet eens bent met het personage, al is het maar heel even, dan is mijn missie als auteur geslaagd.

Sam Verstraeten

Sam ontmoet een interessante jonge vrouw tijdens een van zijn bezoeken aan het kleine dorpscafé ‘Sophis’. Zij, niet op haar mondje gevallen, daagt hem uit waardoor hij niet kan wachten haar weer te ontmoeten.
 Samen bespreken ze bij het brandende vuur van de houtkachel en onder het genot van een glaasje wijn onderwerpen als vrijheid, onderwijs en feminisme. Sam is het niet altijd eens met de ferme uitspraken van Noa en daarom lopen de gemoederen soms hoog op, maar hij moet haar regelmatig als zijn meerdere erkennen en toegeven dat ze zich behoorlijk heeft ingelezen in de onderwerpen die ze samen bespreken.
 Ook de mooie uiterlijke verschijning van Noa laat Sam niet onberoerd en dat brengt hem als getrouwd man bij tijd en wijle in een lastig parket.

 Het verhaal ‘Sam Verstraeten’ beschrijft de onvrede van het moeten accepteren van en het aanpassen aan een door anderen ingerichte maatschappij, waarbij de door vorige generaties gemaakte keuzes soms kunnen zorgen voor conflicterende belangen.

Secretia van Lieshout

Het was een gure herfstachtige avond. De wind gierde om het huis en de regen kletterde tegen het raam. Eva keek naar buiten en wachtte gespannen op de komst van haar zoon Winston. Gedachten raasden door haar hoofd en in haar buik voelde ze spanning bij tijd en wijle opwellen. Ze wist dat het niet eerlijk was, maar voor haar gevoel had ze geen andere keus als ze haar dochter voor zich terug wilde winnen. Ze tuurde naar de bladeren die zich niet langer konden vasthouden aan de boom en door de wind werden meegevoerd. Zo wilde ze ook dat het haar schoonzoon zou vergaan. Hij zou zich ook niet langer staande moeten kunnen houden in zijn huidige leven en net als de bladeren weg moeten waaien uit haar leven. Een tochtige vlaag verraadde het opengaan van de voordeur en niet veel later stond Winston in de woonkamer. Ze begroetten elkaar en hij keek zijn moeder enigszins ongerust aan. Dat er iets aan de hand was had hij gemerkt tijdens het gevoerde telefoongesprek, ongeveer een uur eerder.
‘Is er iets mam?’ vroeg hij. ‘Je klonk gespannen aan de telefoon en als ik je zo zie ben je dat nog steeds.’
Eva keek hem doordringend aan en zei: ‘Ik wil van hem af. Hij moet uit ons leven.’